Ga verder naar hoofdcontent

Karen Wuytens ging in gesprek met vijf alleenstaande moeders die, net als zijzelf, hun man verloren. Ze sprak met hen over hun leven voor en na het overlijden en vervlocht deze gesprekken integer tot één verhaal, waarin alle facetten van rouw een plaats krijgen. In dit boek worden deze persoonlijke rouwverhalen ontrafeld. Aansluitend volgt een panelgesprek omtrent de bijzondere relatie die er bestaat tussen rouw en objecten.

Bijzonder, cultuur, Historiek, Kennis, Rouw

Karen Wuytens ging in gesprek met vijf alleenstaande moeders die, net als zijzelf, hun man verloren. Ze sprak met hen over hun leven voor en na het overlijden en vervlocht deze gesprekken integer tot één verhaal, waarin alle facetten van rouw een plaats krijgen. In dit boek worden deze persoonlijke rouwverhalen ontrafeld. Op 25 april stelt ze haar boek Voor Altijd voor. Aansluitend volgt een panelgesprek omtrent de bijzondere relatie die er bestaat tussen rouw en objecten.

Panelleden: Uus Knops (psychiater, psychotherapeut & auteur), An Hooghe (auteur, klinisch psychologe, relatie & gezinstherapeute, gespecialiseerd in het thema rouw en verlies), Lies Scaut (auteur, Coordinator Postgraduaat rouw- en verliescounselor – Hogeschool PXL), Karen Wuytens (auteur, docent en onderzoeker aan School of Arts PXL-MAD), Goedele Sannen (auteur van ‘Wil je met me rouwen?’), Jeroen Reyniers (kunsthistoricus en wetenschappelijk medewerker verbonden aan het Koninklijk Instituut voor het Kunstpatrimonium) .

Moderator: Let Dillen (auteur, klinisch psycholoog & onderzoeker UZ Gent)

Programma

  • 19u00 – Welkom
  • 19u15 – Boekvoorstelling
  • 20u00 – Pauze
  • 20u30 – Panelgesprek
  • 21u15 – Receptie


Praktisch

  • Datum – Dinsdag 25 april 2023
  • Locatie – Elfde Liniestraat 25, 3500 Hasselt
    (Auditorium Gebouw G, PXL-MAD)

Alle inschrijvingen en info via barbara.drieghe@sereni.be.

‘In Absence’ creëert een gedachtenwisseling tussen objecten én beeldende kunst enerzijds en tussen historische rouwtradities én hedendaagse verbeelding anderzijds. De tentoonstelling vindt plaats van 20 april tot en met 11 mei 2023, met een tal aan boeiende lezingen en activiteiten.

Vijf moeders zonder man.
Vijf moeders met kinderen.
Vijf moeders onverwacht alleen.
Vijf moeders ongewenst alleen.
Vijf moeders met elk een eigen rouwproces.
Zoveel gemeenschappelijk.
Een leven met en een leven zonder.

Karen Wuytens ging in gesprek met vijf alleenstaande moeders die, net als zijzelf, hun man verloren. Ze sprak met hen over hun leven voor en na het overlijden en vervlocht deze gesprekken integer tot één verhaal, waarin alle facetten van rouw een plaats krijgen. De grafische vormgeving benadrukt het verloop van tijd, de hoop en angst. Het beeldmateriaal van Manu Bloemen maakt het geheel tastbaar. Karen Wuytens is docent en onderzoeker aan PXL-MAD, School of Arts. Voor haar onderzoek werkt ze rond rouw en de betekenis van objecten in de context van verlies. Manu Bloemen is fotograaf. In zijn werk staan eenzaamheid, verstilling en vervorming centraal.

“In dit boek worden enkele persoonlijke rouwverhalen minutieus ontrafeld, sensitief voor rafelranden en ogenschijnlijke details, om dan vervlecht te worden tot een gezamenlijk rouwtapijt met behalve sombere ook lichtere kleuren van hoop. Want is dat niet wat ons als rouwende te doen staat, het rouwtouw verweven in het vlechtwerk van ons leven?”
Uus Knops, psychiater en rouwexperte.

“Zoals de vaak buitenaards mooie liedjes van Spinvis, waar in losse anekdotes de levensverhalen van enkele kleurrijke personages worden verteld zonder context, vertelt Karen Wuytens een rouwverhaal volgens een gelijkaardige methode. In meer dan zevenhonderd pagina’s beschrijft ze in maximum drie zinnen per pagina het verhaal van vijf moeders die hun partner verloren. Je bent getuige van hun zoektocht in hun nieuwe status. Met naast tranen ook heel veel zonlicht, humor en verscholen levenslessen. Geniet van dit waardevolle document. En – nadat je het hebt neergelegd – van elk waardevol moment.”
Pieter Deknudt, oprichter Reveil

“Per bladzijde worden er van elk verhaal slechts een paar regels verteld. Zo krijgt elk detail zijn gewicht en waarde, wordt het zorgzaam tegen het licht gehouden als een gekoesterd juweel. Als lezer maak je mee hoe deze vrouwen hun ervaringen omzetten in een levensverhaal: hoe emoties van kleur veranderen, herinneringen plots betekenisvol opgloeien, verdriet opflakkert of verzacht. De dood krijgt dan ook niet het laatste woord: naast een onverbloemde getuigenis over verlies is dit boek ook een eerbetoon aan de vele manieren waarop we zin en moed vinden om verder te gaan.”
Nadia Sels, cultuurhistorica