Luc Servaty maakt voor het eerst kennis met de sector op 16-jarige leeftijd, toen hij met een leercontract bij een steenkapper werkte. Hij is ook actief in de kerk, waardoor hij wel vertrouwd is met uitvaartdiensten.
Op 20-jarige leeftijd zet hij met behulp van zijn ouders de stap om uitvaartondernemer te worden. Het is dan 1981 en het winkeltje in Oostende heeft een façade van amper drie meter. Bij de openingsreceptie hoort hij de concurrentie over hem praten: die houdt het nog geen zes maanden vol.
Je staat ten dienste van de mensen, je wilt toch het gevoel hebben dat je iets betekend hebt, het is geen commerce.
“Ik ga bewijzen dat ik het langer kan”, neemt zaakvoerder Luc Servaty de uitdaging aan. Met succes. De mensen in Oostende vinden “die jonge gast” wel sympathiek. Hij doet meer dan verwacht, hij neemt de tijd, biedt een luisterend oor. “Je staat ten dienste van de mensen, je wilt toch het gevoel hebben dat je iets betekend hebt, het is geen commerce.”
Het eerste pand is al snel te klein en in 1990 opent Servaty het eerste funerarium van Oostende. Later komt er nog een uitvaartaula bij met 150 zitplaatsen.
