Sereni krijgt versterking in het Antwerpse

Met de aansluiting van Van Bogaert Begrafenissen breidt Sereni uit in Zwijndrecht, Antwerpen en het Waasland. Zaakvoerder Gino Van Bogaert leerde Sereni al kennen in het prille begin, in 2015, maar hapte niet meteen toe. ‘Je kan een familiebedrijf dat in 1928 is gestart niet zomaar van het ene op het andere moment overlaten. Je moet daar goed over nadenken’, vertelt hij. Waarom hij nu dan toch de stap heeft gezet? ‘Om een beter evenwicht te vinden tussen werk en vrije tijd én om de continuïteit van het bedrijf te garanderen.’

Corona heeft hem wel een duwtje in de rug gegeven, of zoals hij het zelf zegt: ‘Een schop onder de poep. Ik heb helse maanden achter de rug. In maart en april had ik voor niets nog tijd. En toen dacht ik, misschien moeten we toch op een andere manier gaan werken, dit is niet de wijze waarop we verder willen doen. We zijn een klein familiebedrijf, mijn vrouw Karin, mijn dochter Gaëlle, medewerker Koen en ook nog Rik en Ronny. Zes mensen is niet veel in deze uitzonderlijke coronatijden.’ Hij heeft sinds de aansluiting op 28 oktober amper tijd gehad om na te denken over de overeenkomsten met Sereni. Maar hij weet wel wat hij van de groep verwacht: ‘samenwerking, ondersteuning én een zinvolle automatisering’. Dat komt dan zeker en vast goed.

Historiek

Als gevolg van de verstedelijking van Zwijndrecht en Antwerpen Linkeroever startte August Van Bogaert in 1928 uitvaartbedrijf Van Bogaert in Zwijndrecht met een klein kantoortje te Antwerpen Linkeroever. Een logische stap gezien hij al ceremonies voor huwelijken deed en beschikte over een koets. Na Augusts overlijden in 1961 nam zijn zoon, Ernest Van Bogaert, het bedrijf over.

Toen zijn nonkel Frans Van Bogaert, begrafenisondernemer te Burcht, stopte nam Ernest ook deze zaak over. Dat werd wat veel voor hem en zo kwam zijn zoon, Gino Van Bogaert, na zijn middelbaar onderwijs in 1978 mee in de zaak. Vader en zoon bleken een sterk duo, want ze bouwden samen in twintig jaar tijd het bedrijf verder uit, niet alleen met een trouw cliënteel, maar ook met een complete infrastructuur. Een hoofdhuis in Zwijndrecht, een bijhuis in Burcht en twee in Antwerpen, aangevuld met een rouwcentrum in Antwerpen. ‘Mijn vader heeft het rouwcentrum in 1982 gebouwd. Eerst kleinschalig maar er zat een grote ruimte aan vast die we verhuurden. Ik heb in 2009 besloten om dat gedeelte te verbouwen tot aula en koffieruimte.’ Een goede zet, want de families weten al deze faciliteiten te waarderen, zelfs die van bekende Vlamingen, al spreekt hij zich daar liever niet over uit. ‘Iedereen is in feite gelijk. Maar als ik op mijn leven terugblik, dan was de uitvaart van Hugo Schiltz, minister van Staat, in de kathedraal van Antwerpen wel een mijlpaal.’