Ga verder naar hoofdcontent

In deze tiende editie richten we ons volledig op de lente! Op de zon, het licht en de liefde. We verkennen hoe we verdriet kunnen transformeren tot iets positiefs en daaruit kracht kunnen halen. We begrijpen dat dit voor velen geen gemakkelijke reis is, maar we streven ernaar om met dit magazine inspiratie te bieden voor hen die dit pad bewandelen.

ONTroerd

ONTroerd 10

De astronomische lente is gearriveerd! Het voorjaar is begonnen! De tijd van nieuw pril leven, van licht.

En neen, aan het weer kan je het misschien niet altijd aflezen. Maar onomstotelijk getuigen de voorjaarskoersen er wel van, van die lente. Zij kondigen na een winter, na rust, weer activiteit aan. Er gebeurt dan iets in Vlaanderen. Je voelt koortsigheid, adem, lucht en perspectief. 

Mensen komen weer buiten, maken pronostieken, supporteren voor deze of gene coureur of halen zelf gravel/mountainbike of andere fiets boven en ploegen zich over heuvel en dal naar het voorbeeld van hun helden. Wielrenners tonen hun kunnen na het harde trainingswerk, zetten door na (veel) vallen en weer opstaan. Kortom: het (wieler)leven ontwaakt uit de winter, de donkerte. Niet gek, toch, dat “wielrennen bij uitstek een metafoor blijkt voor het leven. Alles wat in het leven gebeurt, vind je terug in het wielrennen” (Hein Verbruggen in De Morgen, 5/10/2002). 

Hoop, triomf, blijdschap, verlies en rouw liggen daarin ongemeen dicht bij elkaar. Daarom brengt ONTroerd 10 verhalen over wielrennen vol emotie, troost en hoop. Troost lees je in het gesprek tussen vrienden, Evert Thiry en Peter Lissens, over hun diagnose van kanker en wat wielrennen voor hen betekent als herstel. Hoop is dan weer de rode draad in het verhaal van Tim De Troyer, die als ex-prof een nieuw leven moest opbouwen. Moed staat centraal in het verhaal van Kris Boeckmans, die na elf dagen kunstmatige coma besloot om een punt te zetten achter zijn wielrennerscarrière en café Fringale opstartte. En tot slot geeft Sieben Roggeman, laatstejaars belofte, inkijk in hoe je perspectief houdt op een scharniermoment. 

Naast verhalen over het wielrennen, bieden we een intieme kijk op levend verlies met Annick Ruyts en hoe ze heelt van een ontslag. Bijzonder is ook het verhaal van kunstenaar Nakke Van Loo, die ondanks haar levend verlies, terug de schoonheid in kleine stappen viert. 

Wanneer je iemand missen moet, is schoonheid vinden veelal iets van vallen en opstaan. Rituelen kunnen daarbij helpen, en kunst kan daarbij inspiratie bieden. We laten enkele kunstenaars aan het woord. Britt Pellens gaat met haar studenten aan de slag rond de vraag : Hoe kan je als ontwerper verbondenheid helpen creëren op momenten van afscheid en rouw? Clara De Vos koppelt textiel en spullen aan verlies en troost. Aude Van De Keere vindt troost in muziek. 

Hoe dat vallen en opstaan vorm kan krijgen, tonen de getuigenissen van Goedele Sannen over het aangeRAakt worden om te landen in je lijf, van Dieter Van Den Storm over het verlies van twee belangrijke personen in zijn leven, en van Nancy Romanus, deelneemster van Hotel Romantiek, over hoe haar deelname terug beweging gaf in haar hart.

In deze tiende editie gaan we dus voor lente! Voor zon, licht en liefde. Hoe we verdriet omzetten in iets positiefs en daaruit kracht putten. We begrijpen dat dit niet voor iedereen een eenvoudige reis is, maar we hopen met dit magazine inspiratie te bieden om dit pad te bewandelen.