Expertise en aandacht voor nieuwe ontwikkelingen.

Sereni plant een bos in België in samenwerking met Go Forest. Een symbiose waarbij het nemen van afscheid en het planten van bomen elkaar ontmoeten.

Piet Goddaer heeft het over de generatiekloof en de gevolgen daarvan in zijn muzikaal werk.  Sachli Gholamalizad over de Iraanse samenleving aan de hand van kortfilms. Barbara Raes over verstopte rouw, rituelen en Acht x Afscheid Anders. Bart Stouten over muziek, stilte, de broosheid van het leven en de gigantische paradox in de kern van het bestaan.

Maaike Neuville is op maandag 7 november curator van onze eerste kortfilmavond, een samenwerking tussen Sereni en Kortfilm.be. De dood als overgang, niet als eindpunt, dat is zowat de rode draad van de avond.

Sereni slaat de handen in elkaar met Kortfilm.be, het online platform dat dé referentie is voor korte film in Vlaanderen.

ONTroerd Magazine #3: In deze editie komen verschillende mensen aan bod die op een ontroerende manier vertellen over het afscheid nemen van een geliefde.

Een geestige maar tegelijk schrijnende monoloog over een moeizame moeder-dochterrelatie. Waarom veranderde Karin Jacobs haar moeder van een vrolijk meisje in een dramaqueen, verslaafd aan pillen en aandacht?

Ons laten ontroeren door het ontwaken van de natuur, vol beloftes van planten en bomen. Dat vermogen blijft essentieel.

De weg die een mens aflegt in het leven is soms heel mooi. Kiara Truyen, Altrio Thuisverpleging getuigt over stervensbegeleiding.

Over afscheid, verdriet en rouw moeten we kunnen praten. Het verlies en gemis krijgt zo een plaats in onze maatschappij en daar streeft Sereni naar, elke dag opnieuw. Daarom lanceren we ons ONTroerd magazine dat gaat over het leven en dat ons kan helpen, helen en troosten alsook inspireren.

De periode van Allerheiligen was een moment van spiritualiteit, op één november de mis van Allerheiligen en op twee november de dodenmis, vespers, de processie naar het kerkhof met de zegening van de graven door de pastoor.

Sereni en beeldhouwer Johan Tahon zijn al een tijdje in contact en spreken elkaar regelmatig in verband met uitvaartrituelen, kunst en spiritualiteit. Bij de gesprekken komen zowel de vroeg menselijke archaïsche afscheidsrituelen ter sprake alsook hoe we als hedendaags mens een waardig (en spiritueel) afscheid kunnen vormgeven.

Op afstand nabij is een klein troostboek voor eenieder die afscheid moeten nemen van een dierbare. Na de uitvaart begint het rouwen pas echt, maar hoe moet dat dan, rouwen? Het boek toont hoe in afscheid ook schoonheid schuilt. Rake woorden over rouw en innemende illustraties.